Αρθρογράφος: ANNA EMMAΝΟΥΗΛ

Θάλασσα Αίματος

Περνάς από τους κάμπους μου,  Ολόγιομη εγώ. Δίχως ρόδα. Περνάς τις νύχτες μου… Στων αστερισμών την φωτιά μου… Περνάς μέσα από το ποτάμι μου… Ρέεις. Στα μονοπάτια ...

τριαντάφυλλο λευκό

Γλιστράει στον ώμο μου. Τριαντάφυλλο λευκό. Μια λευκή γραμμή. Αλαβάστρινο δέρμα. Γυμνό το κορμί μου. Φαντασία ερωτική. Άρωμα καρύδας στο λαιμό μου. Το άγγιγμα σου αρχίζει. Η μνήμη ...

Σ(ε)ρωτώ

Πόσες νύχτες ξαγρύπνησες κοιτώντας την βροχή από το παράθυρο;
Πόσους χειμώνες, πόσες άνοιξες και καλοκαίρια θα νοσταλγείς τον
έρωτα που δεν προλαβαίνεις να ζήσεις;
Πόσο έρωτα πνίγεις βαθιά ...

Άννα, τ' όνομα μου…

Κοιμόμουν ακόμα κι έβλεπα όνειρα. Σε κοίταξα δίπλα μου να
ανασαίνεις. Ονειρευόσουν κι εσύ. Το χέρι σου κίνησε, ύφανε
φως…
Τα βλέφαρα σου, έπαιξαν, άστραψαν κι έπειτα βυθίστηκες ...

Ήρθες

Ήρθες. Κι έσκυψα να λουστώ. Και στα μαλλιά μου άνθισε, Η επιθυμία σου. Με ένα φιλί μοναχά, δροσίστηκα. Γυμνή πια μαζί σου, περπατώ. Σε ένα δωμάτιο σκοτεινό. Όπου ...

Είμαι εκείνη…

Κι εγώ σέρνω αργά… Τραγουδώντας μαζί σου τον έρωτα. Το κορμί να γείρω, στου ήλιου σου τον μυστικό κόρφο… Και θα σε προσμένω. Και θα πεθαίνω και θα ...